Ömrümden geriye doğru 18 yıl versem, önlüğümü giyip okula ağlayarak gittiğim o ilk güne geri dönsem yada dönsek/dönebilsek.Kim istemez ki ? Ben diyenleri duyar gibiyim :) Pişmanlıklar üzerine yazılmıyor bu yazı yanlış anlaşılmasın. Yazmaya başlıyorum da belli olsun istedim. Çok az yazıyorum çok az okuyorum. Acaba çok okusam çok mu yazardım ? böyle cevapsız sorular sormaktan vakit kalmıyor sanırım hiç birşeye, sonrada sıkıcı geliyor herşey doğal olarak.
Bazen sağda solda, eski bir kitapta, bir defterin yaprakların da, hiç olmadık yerde ve zamanda küçük notlar okunmuş ama unutulmus anlamsız cümleler buluyorum kendime dair, hayatıma dair. O zamanlar ne cok seviyorum kendimi ve ne çok gülüyorum kendime anlatamam. Hangi hal ve ruh içerisidne yazılmış diye düşünüyorum hafiften, içeriği iyi yada kötü olsada fark etmeksizin bir gülümseme ekliyor suratıma...
Şimdi aradan bir zaman geçecek ve bu satırları okurken yine yüzümde bir gülümseme olacak ve inanıyorum ki keşke daha fazla yazsaydım diyerek iç geçireceğim. Her ne kadar keşkeleri sevmesem de. Ha yazıyorken ekliyeyim benim dil bilgisi seviyem hep kötü olmustur. Zaten yazdıklarımı da az bir kitle okuyor, istatisliklerden bakıyorum arasıra oranın yalancısıyım. Demem o ki yazım hatalarına çok takmayın keza ben pek takmıyorum harfleri ve kelimeleri tahribata uğratmadıkça sorun pek yok sanırım...
Bu kayıt için çok konuştum galiba, daha sık yazıp daha çok okumaya çalışacağım. umarım başarılı olurum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder