MatemaTikçe Aşk

Ben hep seni hipotenüs gibi karşımda duracaksın sandım

Ama sen hep alt taban olup benden uzaklaştın.

İç açılarımızın toplamı bir üçgen gibi 180 eder sandım.

Ama sen hep bir yamuk gibi karşımdaydın.

Üçgenleri çok seviyorum çünkü seni seviyorum.

Günlerce dolaştım üçgenlerde yamuklarda

Yuvarlaklarda denklemlerde ve problemlerde

Seni bulamadım

Ali ile Ayşe’nin yaşını topladım.

Ahmet’in yaşının yarısına böldüm ama sen yoktun.

Sırf senin için belediye otobüslerine bindim.

İnenleri çıkardım binenleri topladım.

Hatta işlemin tam tersini bile yaptım ama sen yine yoktun.

Değerler verdim

“x” dedim “y” dedim “z” dedim olmadı

“G” dedim bir zaman görmedim gelmedin.

Hayır… Bizim üçgenden geçen bir “x” le mektupta mı gönderemezdin.

Yeni bir şey öğrendim… ∏ sayısının değeri 314’müş.

İnan ki gözümde ∏ sayısı kadar değerin kalmadı.

Yeni bir kız arkadaşım var; bir kare kökün içerisinde mutlu.

Ve güzel bir şekilde yaşıyoruz.

Hiçbir sayının hiçbir karenin ve hiçbir küpün bizi dışarıya çıkaramayacağı

Bir kara kökün içerisinde.

Sana yamuklar ile mutluluklar diliyorum.